En... het einde van de reis

Schrik niet, er is niets ergs gebeurd, maar ik ga ophouden met deze reis. Waarom? Eigenlijk vrij eenvoudig: ik heb er niet zo'n zin meer in. Ik heb gemerkt dat het leven van een wereldreiziger heel leuk is, maar na anderhalve maand heb ik het wel gezien. En dan kan je doorgaan met reizen, maar daar heeft niemand wat aan. Daarom heb ik een vliegticket geboekt naar Nederland, en vrijdagavond ben ik weer terug. Ik heb dus nog een paar dagen om te genieten van Sint Petersburg, en dat ga ik absoluut ook doen. Het is een fantastische stad, en er is erg veel te zien.

Als fietser is je dagindeling toch vaak wat ééntonig. Hoewel je veel mooie dingen ziet, lijken veel dagen ook wel op elkaar. Een typische dagindeling is ongeveer dit: 's ochtends buiten ontbijten, tent inpakken, alles op de fiets laden, fietsen, ergens naar de supermarkt, lunchen, nog meer fietsen, zoeken naar een kampeerplek, tent opzetten, op een éénpitsstelletje avondeten maken, dagboek schrijven, nog even lezen, en slapen. Je bent bijna de hele dag bezig. Zo'n eenvoudige dagindeling is fijn als onderbreking van het dagelijkse leven. Maar na een poosje begon ik te merken dat juist dat eentonige me tegen begon te staan. Ook merkte ik goed, hoeveel ik hou van mijn leven in Nederland.

Ik ben erg blij dat ik deze reis heb gemaakt. Het feit dat ik op eigen kracht naar Helsinki ben gefietst is supermooi, en het was een bijzondere reis. Soms wel zwaar, maar dat maakt het ook extra waardevol. Maar nu wacht het gewone leven. Ik heb er best veel zin in om straks (hopelijk over niet al te lange tijd) weer een baan te hebben en mijn normale ritme weer op te pakken. Tijdens het fietsen zie je veel en maak je veel mee, maar je bouwt nooit echt iets op. En ik wil veel te graag weer productief bezig te zijn. Als ik straks een poos aan het werk ben geweest, lijkt het me heel leuk om weer mooie fietstochten van 2, 3 weken te gaan maken. Voor nu is die motivatie alleen een beetje weg. Hier houdt dit weblog dus op. Bedankt voor het lezen, bedankt voor alle leuke reacties, en ik zie jullie snel weer!

Dag 31 - 43: Helsinki en St. Petersburg

Na ongeveer een maand fietsen was het eerste doel gehaald! Met Pim en Freek reed ik supervermoeid Helsinki binnen. De voorlaatste dag was nog een lange etappe door kou en regen, maar we hadden daarna onszelf verwend met een hotel met sauna en zwembad. Dat soort dingen zijn toch extra de moeite waard als je er meer dan 2000 km voor gefietst hebt...

Toen ik de dag daarop Helsinki binnenreed, bleek er heel toevallig diezelfde avond nog een heel leuk meisje in te vliegen. Dat kwam goed uit!

Heel leuk meisje

Walgelijk kleffe selfie

Linda en ik hebben met zijn tweeën een paar fantastische dagen Helsinki gehad. Dat had ik ook echt even nodig, en het was superfijn om haar weer te zien nadat we elkaar een volle maand gemist hadden. Bovendien is Helsinki een fijne stad met een paar mooie kerken, een paar mooie pleintjes, en een paar mooie terrasjes. Ook het voormalige zeefort Suomenlinna (op een eiland) is erg de moeite waard.

Nadat Linda weg was, heb ik nog anderhalve dag in een hostel gewerkt aan een paper (toch maar even mijn promotie extra mooi afronden). Lang leve de moderne technologie, dat dat kan... En toen was het weer tijd om door te gaan!

Alleen, ik vrees dat ik echt overtraind ben geraakt, of in elk geval heb ik in de eerste weken echt harder gefietst dan wat mijn lichaam aan kon. Toen ik Helsinki uitreed heb ik met moeite 55 km over het (bijna) vlakke kunnen maken, mijn benen waren zelfs na een week rust nog totaal niet hersteld. Ik kon er ook niet bepaald van genieten, het lichaam noch de geest zijn in de goede fiets-stemming en de motivatie is een beetje weg. Elke dag weer fietsen eist op den duur toch zijn tol, zo blijkt. Ook de volgende dag voelde het lichaam niet best. Dan kan je jezelf maar blijven pushen, maar uiteindelijk heeft niemand daar wat aan. Ik doe dit uiteindelijk toch voor mijn plezier... Ik heb daarom maar besloten om met een mooi rondje terug te gaan op Helsinki, en met de veerboot naar Sint Petersburg te gaan.

Overal bloeit in de berm dit soort paarse vingerhoedskruid 

Wildkampeertip van de week: zet je tent niet bovenop een mierensnelweg. Want dan heb je een mierensnelweg op je tent.

nomnom

Mooie tuin

Weer terug in Helsinki

Toevallig: zomercarnaval!

Dus. Toen ging ik met de boot. Toch is dat ook een fijne vorm van reizen. Ik slaap altijd prima in dit soort slaapboten, en ik kan ook wel genieten van het uitzicht op het dek en de zeeluch. Deze boot had een goede sauna met minizwembadje, wat de totale statistiek "aantal saunabezoeken" op 2 brengt.

Vanochtend ben ik aangekomen in Sint Petersburg, en ik heb er een dagje rondgefietst. Ik was voorbereid op horrorverkeer dat totaal onfietsbaar is, maar dat bleek reuze mee te vallen. Fietsen is niet ideaal maar te doen, en er zijn zelfs best wel wat fietsers in de stad. Ook was ik voorbereid op ellenlange grenscontroles, maar tot mijn verbazing was er geen rij en was de douanemevrouw binnen een paar minuten met mijn paspoort klaar. Prettig!

De stad zelf overtreft vooralsnog al mijn verwachtingen. Het is werkelijk een prachtige binnenstad met veel pracht en praal en een hele plezierige sfeer (mede te danken aan het goede weer natuurlijk). Ik zal de foto's voor zich laten spreken. Natuurlijk is er ook wel behoorlijk wat vervallen puinzooi (het is immers Rusland), maar zeker in de binnenstad overheersen toch de grootse kerken, theaters, musea, paleizen, rijkeluisresidenties, en regeringsgebouwen. Sowieso is het veel minder grauw dan Moskou in mijn herinnering was.

Fietsrek! In Rusland!

Hermitage (hier ga ik binnenkort nog naar binnen)

Dag 23 - 30: Zweden - Finland

Dit is mijn dag vandaag:

• Uitgeslapen
• Een boek gelezen ("Underground: The Tokyo Gas Attack and the Japanese Psyche" van Murakami. Aanrader!).
• Een halfuurtje in een meer gezwommen (paar keer heen en weer tussen twee boeien, toen naar een eilandje en terug).
• Op het strand in de zon nog meer gelezen.
• Op een terrasje geluncht.
• In een cafeetje mijn e-mail afgehandeld, en nu mijn weblog.

Het leven is soms zo slecht nog niet. Deze rustdag had ik ook even nodig, ik merk dat mijn lichaam echt vermoeid is na de eindeloze heuveltjes in Zweden. Gelukkig zijn we vlakbij Helsinki, en zodra we daar aankomen heb ik een paar dagen "vakantie" met Linda ingepland. En bovendien is Finland aanzienlijk minder heuvelachtig dan Zweden, zodat het fietsen maar makkelijk voelt.

De afgelopen week zijn we eerst van het noorden van het Vättern-meer naar Stockholm gefietst. Er is een hittegolf gaande in Scandinavië, en dus was het veel drinken en veel zweten geblazen. Ik heb een paar leuke foto's uitgezocht:

Hertjes!

Deze libelle belandde halfdood op mijn grondzeil. Hij is uiteindelijk gecremeerd in het kampvuur.

Uitzicht vanuit wildkampeerplek

Wildkamperen en zelfs kampvuurtjes maken is in Zweden legaal, mits je je aan een paar eenvoudige regels houdt. Dit noemen ze Allemansrätten ("allemansrecht").

Een volgende wildkampeerplek

De uitzichten waren steeds erg mooi, hoewel ik er op een gegeven moment een beetje verzadigd van begon te raken. Het voelde dan ook prima om Stockholm binnen te rijden. Om ervoor te zorgen dat we op tijd in Stockholm waren en daar nog wat tijd zouden hebben, zijn we de laatste fietsdag om 4 uur 's ochtends opgestaan. Toen hebben we een etappe van 98 km gemaakt, en om 2 uur 's middags kwamen we op een stadscamping. Mooi, want dat gaf ons extra tijd om Stockholm te verkennen!

Stockholm voelt, net als Hamburg, als een echte metropool. Er loopt veel water door de stad, die verdeeld is in allerlei eilandjes en wijken langs de kust. Er is volgens mij ook veel te beleven. Toen we na anderhalve dag de veerboot pakten had ik het gevoel dat we nog ontzettend veel gemist hadden. Maar dat is alleen maar mooi, want het betekent dat ik nog veel te zien heb als ik er ooit terugkom!

Naar dit pretpark wil ik nog eens toe!

Onze ferry naar Turku

De uitzichten vanaf de nachtboot naar Turku, Finland waren prachtig. De boot is trouwens een goede plek om een biertje te pakken (of twee). Het is namelijk tax free, waardoor het ongeveer twee keer minder kost dan in Finland. Met een gemiddelde prijs van 3 euro voor een blik supermarktbier scheelt dat flink. Samen met Salah, een Franse fietser, hebben we een gezellige avond gehad.

En dan ben je ineens in Finland. En bij de plaatselijke grillhut denk je dan: "yes, ik wil wel zo'n knapperige pyörykkäperunat... Of nee, ik pak toch de overheerlijke lihapiirakka met een lekkere kokolihapihvi erbij!"

Mijn dieet is trouwens in één woord te omschrijven: veel. Je kan met al dat fietsen bijna onbeperkt dooreten. Dat vind ik trouwens ook één van de absolute voordelen van het reizen per fiets. Heerlijk, dat doorkanen! In Nederland eet ik zo veel mogelijk vegetarisch, maar op reis heb ik gemerkt dat het nauwelijks vol te houden is. Ik doe daar ook geen poging meer toe. Dat komt wel weer als ik terug ben. Je merkt toch dat als je echt veel beweegt, dat je lichaam baat heeft bij alle eiwitten en vetten uit vlees.

Tot slot nog een snapshot van de typische Finse landschappen. Iets opener dan de Zweedse landschappen, maar tussen de vlakke stukken door zitten nog aardig wat kleine kuitenbijter-heuveltjes.

Dag 14 - 22: Noordwaarts door Zweden

Ik liep een beetje achter met dit weblog, dus bij deze een lange post over mijn avonturen in Zweden.

We pakken de draad op in Kopenhagen, waar we nog een rondje door het centrum hebben gefietst, om daarna weer lekker de stad uit te gaan. We reden langs de oostkust van het Deens eiland Seeland naar Helsingor, en na een korte boottocht waren we in Zweden. Op de boot heb ik nog maar wijselijk een half litertje whiskey ingeslagen, en bij aankomst werden we getrakteerd op (wederom) veel regen, en een mooi uitzicht:

Uitzicht bij Helsingborg, Zweden

Typisch uitzicht nabij de Zweedse kust

Het landschap was meteen charmant om door te fietsen. Alles is leuk glooiend (en soms nog aardig heuvelachtig), en er is veel bos, veel meertjes, en veel ruimte. Zodra we uit de kuststreek wegfietsen werd ook snel de bevolkingsdichtheid lager, en dat merk je: er is maar af en toe een dorpje, de wegen hebben maar weinig afslagen, de verkeersdichtheid is laag, en als je even stil gaat staan hoor je vaak niets meer dan wat vogeltjes en de wind door de bomen. Heerlijk. We fietsen veel langs fietsroutes, deels verhard, en deels onverhard. Een paar technische mankementjes met de fietsen kostten ons behoorlijk wat tijd om te fiksen, maar ook dat hoort er nu eenmaal bij.

Dit lezende zou je misschien kunnen denken dat het op den duur saai gaat worden om steeds maar door het bos te fietsen, maar dat gevoel heb ik nog geen moment gehad. Het fietsen voelt heerlijk, je ziet toch steeds nieuwe dingetjes, elk stukje van een landweggetje is toch weer net anders, en het is gewoon fijn om buiten te zijn en kilometers te maken. Bovendien heb ik goed reisgezelschap. Waar ik in het begin nog wat moeite had om de (afgetrainde) Pim en Freek bij te houden, gaat dat inmiddels ook al best aardig.

Ik zei trouwens dat we wisselvallig weer hebben gehad, maar ik ben blij dat déze hagelbui aan ons voorbij is gegaan:

Mega-hagelstenen, gelukkig hebben we die bui gemist!

Na een paar dagen in Zweden klaarde het weer op. In de eerste twee-en-een-halve week hebben we welgeteld één droge dag gehad, maar daarna werd het weer ineens fantastisch! Zon en warmte, met af en toe een wolkje is nu de norm. En met mooi weer kan je mooie foto's maken. Een selectie:

Oppassen met rijden! Arm beestje, deze das.

Dit soort mierenhopen zie je veel (als je inzoomt zie je de mieren lopen)

Na een aantal dagen kwamen we aan bij de stad Jönköping. Ik heb volgens mij nog nooit een stad met zo'n mooie ligging gezien. Jönköping ligt namelijk aan Vättern, het op een na grootste meer van Zweden. Dit is het uitzicht vanuit een stadsstrand, middenin Jönköping:

Vättern

Een meeuw boven Vättern

Hier heb ik nog een poos stilgestaan en genoten van het mooie uitzicht en van de super-relaxte sfeer aan de strandpromenade van Jönköping.

Ik heb trouwens dezelfde avond ook nog even een duik genomen in Vättern. De camping waar we naartoe wilden bleek namelijk gesloten (het is nog vroeg in het seizoen), en ik wilde me wel eventjes wassen. Het is prachtig helder water, maar verdomd koud... 12 graden Celcius, bleek het later te zijn. Toch is een korte duik dan erg prima, mits het buiten lekker warm weer is.

Dezelfde avond nog ontmoetten we Jasper, die onze gastheer voor twee avonden zou worden. Hij werkt sinds kort als huisarts in het dorp Hjo, en fietste graag mee met ons richting zijn huis. Het was meteen supergezellig met Jasper als vierde expeditiegenoot. 's Avonds bracht hij ons naar een prachtig plekje in de buurt van zijn huis, waar we een kampvuur hebben gemaakt aan de rand van een meertje, en marshmallows en brood gebakken in de nacht.

De dag erop zijn we met zijn collega, die vier kleine meiden meebracht, gaan wandelen in het nationaal park Tiveden. En ook die dag hebben we afgesloten met een kampvuur, dit keer inclusief barbecue. Zulke gastvrijheid is fantastisch.

vlnr: Pim, Jasper, ondergetekende, en Freek

Prachtig altaar in een houten kerkje nabij het dorpje Habo

Het kampvuur (foto van Freek)

De wandeltocht door Tiveden

De Zweden hebben trouwens prima eten. Goed brood, en alles is prima verkrijgbaar. Alleen de alcohol is kneiterduur, maar daar staat tegenover dat ze chocola met dropvulling hebben:

Lekkor!

Ik heb het vooralsnog uitstekend naar mijn zin. Tot slot nog wat statistiekjes tot nu toe (EDIT: foutje hersteld).

- Aantal fietsdagen: 19, rustdagen: 3

- Aantal kilometers: 1699

- Aantal lekke banden: 9 (waarvan drie bij mij)

- Aantal pogingen tot kampvuur: 4 (waarvan 2 zeer goed geslaagd)

- Aantal nachten op camping: 14, nachten wildgekampeerd: 3, nachten in hostel: 2, en 2 nachten te gast bij Jasper
EDIT 2: bonus-statistieken:
- Aantal gespotte elanden: 2
- Aantal keren gezwommen in meertjes: 3, in zee: 1